De zomeretappe

Terug naar overzicht

15 augustus 2020

Vandaag een mooie zomeretappe gefietst. Misschien wel de laatste met echt warm weer. De tocht ging via Oudewater naar Polsbroek, Lopik en via de Lekdijk naar Schoonhoven. Het is rustig. Op de dijk kom ik éen auto en twee fietsers tegen. Bij Schoonhoven heb ik mezelf getrakteerd op een grote milkshake. Zo'n malle jongen ben ik nu eenmaal. YOLO.

Na Schoonhoven nog een stukje over de dijk en dan duik ik de Krimpenerwaard weer in. Het is echt een verschil met de Lopikerwaard, een paar kilometer terug. Je ziet het al aan de sloten, die zijn in de Krimpenerwaard een stuk breder. Ook hier is het rustig, stil zelfs. Ik kom op een pad achter Bergambacht en ik zie binnen een paar minuten twee (!) witte reigers. Ja, ik weet dat ze eigenlijk grote zilverreiger heten, maar ik vind witte reiger gewoon mooier. Dat heeft iets mytisch.
En ja, het begint bijna een obsessie te worden. Maar het is wel gelukt om een foto te maken. Oké, je moet wel heel goed kijken, maar hij staat erop.

Uitdaging wordt nu natuurlijk om een echt mooie foto te krijgen.
Dus wie van mijn (FB-)vrienden die fotograaf of fotogravin is, wil met mij op reigersafari? Ik zorg voor de picknick. Hoor t graag.

Ik kom ongemerkt op een stuk waar ik nog niet eerder ben geweest. Het is stil, het is zomer, het is prachtig. De romanticus in mij kan zomaar bedenken dat ik al dagen, weken op pad ben. Op weg naar het land achter de heuvels waar het gras altijd groener zal zijn. Ik weet nog niet waar ik ga overnachten. Maar dan kom ik bij een boerderij, ik stop en knoop een gesprekje aan met de boer. Hij zegt dat ik wel in de hooiberg mag slapen. Hoe Swiebertje wil je het hebben.

Voordat ik helemaal weg dagdroom, ben ik bijna in Berkenwoude. Bij Het Schapenschuurtje neem ik nog een koel drankje en dan nog een mooi stukje door de polder (waar ik de derde witte reiger zie) naar huis. Al met al ruim 65 km gereden. Heerlijk middagje zo.