Fietstochten Groene Hart

ontspannen
gezellig
duurzaam

Mist-troostig

Terug naar overzicht

09 december 2020

Fietsen door een mistige winterse polder geeft ook troost. Mist-troostig dus.


Mis niets!

Blijf op de hoogte van nieuwe tochten, verhalen en andere nieuwtjes. Meld je aan voor de nieuwsbrief.

Deze ochtend wil ik in de koude mist fietsen. Dat heeft iets magisch, omhuld door grijs niets in een stille wereld. Het ultieme 'Remy-gevoel'. Maar ja, ik ben wel wat laat. Dat kan ik verklaren met de volgende formule:
(buiten: koud) + (binnen: warm bed) + (laat naar bed) = niet vroeg uit de veren.

Maar goed, om kwart over tien zit deze jongen dan toch maar mooi op de fiets. Snel de polder in, nu het toch nog wel wat mistig is. Het is kil genoeg om voor de eerste keer dit seizoen, handschoenen aan te doen. 
Het polderland is nagenoeg leeg. Hier en daar wat schapen en voor de rest vooral ganzen en zwanen. Het land is klaar voor de winter. Het is een bijzonder decor, de grijsheid geeft op de één of andere manier troost. Dat komt misschien ook door de stilte, de boeren zijn even niet op het land aan het werk, en afgezien van twee fietsers en een paar wandelaars kom ik niemand tegen. 

Het is nog rond het vriespunt en de rijp is op sommige plekken nog goed te zien. Ik stop te vaak om foto's te maken. Maar het lukt me niet echt om de sfeer die de polder voor mij nu uitstraalt, vast te leggen. Het zijn verre van perfecte plaatjes. Ach was ik maar een BN-er die voor dat programma werd gevraagd. 

Het is een bekend rondje dat ik rij. Via Achterbroek naar Berkenwoude, Stolwijk, Haastrecht, stukje langs de Vlist en dan naar Hekendorp. Via de Twaafmorgen en de Goudse Hout weer terug. De boerderijen worden in kersstemming gebracht. Ik bedenk me dat het ook wel leuk is om een deel van deze route een keer laat in de middag te rijden, als het donker begint te worden. En dan maar hopen dat de lichtjes ook branden.

De witte reiger (ja ik weet toch, die heet eigenlijk grote zilverreiger) laat zich regelmatig zien en is vaak dichtbij, Maar voordat ik de kans krijg om een foto te maken, is de vogel weer gevlogen. 

De mist is intussen veranderd in een druilerige nattigheid. Maar gelukkig ben ik bijna thuis. Nog even langs de kerstbomen in de Karnemelksloot en dan is het weer gedaan. Snel een warme douche. En vanavond  Spaanse erwtensoep.