Wintersportfietsen

Terug naar overzicht

10 februari 2021

Terwijl de schaatskoorts oploopt naar recordhoogte, besluit ik vandaag een lekker tochtje te gaan maken. Op de fiets, ik ben niet zo'n schaatser. Ik vind het best wel leuk maar ik kan het gewoon niet zo goed. En ik ga pas het ijs op als er heel veel anderen ook op het ijs zijn. Door het ijs zakken is één van mijn grootste nachtmerries. En voor de rest, mijn schaatsen zijn zo bot dat je er zelfs geen zachte boter mee kunt snijden.  

Dus, in laagjes aangekleed, thermosflesje koffie, een paar broodjes in de tas, zonnebril op en we zijn klaar om te gaan. Eerst maar de polder in, ben benieuwd of de boerenpaden een beetje begaanbaar zijn. Ik ben blij dat mijn nieuwe fiets iets bredere bandjes heeft waardoor toch net wat meer grip. En dat is wel nodig zo af en toe. De paar wandelaars die ik tegenkom, vinden me moedig omdat ik hier doorheen fiets maar het gaat eigenlijk wel prima. Zolang je maar niet plotseling hoeft te remmen.

Het is stil, het is prachtig en met een zonnetje in het gezicht en windje in de rug is het gewoon genieten met een grote G. 
Eerst kom ik een groepje Schotse Hooglanders tegen, althans zo heten ze dacht ik. Maar mijn mening graag voor een betere. En op weg naar Berkenwoude zie ik twee hazen in een witte wei dus ze vallen nogal op. Ze zitten dichtbij maar net als ik een fotootje wil maken, gaan ze er vandoor. Opgeschrikt door mij of het geluid van een naderende auto. Ach wat geeft het, ik heb tamelijk onscherpe fotootjes, maar toch ze in ieder geval mooi kunnen spotten. 

Via Berkenwoude gaat het naar Zuidbroek en via een besneeuwd en ijzig fietspad richting de Lek. Hoogste tijd om even te stoppen voor een koffie maar die is al koud helaas. Ik fiets de dijk op richting Opperduit en dan door naar Bergambacht, dan via Bovenberg naar Schoonhoven. Het laatste stuk gaat langs de Vlist naar Haastrecht.
De Vlist ligt nagenoeg dicht maar het ijs ziet er - voor zover ik dat kan beoordelen - slecht uit. Er zijn dan ook geen waaghalzende schaatsers te zien die het willen proberen. Ik heb tot nu toe sowieso in de polder maar één schaatser gezien. Had er wel meer verwacht maar ook in de sloten ziet het ijs er belabberd uit. 
Aan het begin van de Vlist spreek ik kort een schaatser die het op de sloten wil gaan proberen maar hij komt tot de ontdekking dat ie twee verschillende schaatsen bij zich heeft. 

Het decor kan niet Hollandser. De molen bij Bonrepas, ijs op de Vlist en witte weilanden. Als bonus zie ik ook nog wat verder weg de eerste twee lammetjes. Helaas ook niet scherp kunnen krijgen. 

Voordat ik erg in heb, ben ik bij Haastrecht. Op de Hoge Boezem bij Boezemmolen nummer 6, wordt volop geschaatst. Het is er behoorlijk druk en er komen steeds meer schaatsliefhebbers op af. Misschien dat er daarom een politiehelicopter rondcirkelt om te kijken of het niet te druk wordt. Ik fiets maar door.

In Gouda zijn kinderen langs de dijk druk met hun sleetjes. Niets leuker dan met je slee van een dijk of ander hoogje af. En ook al ligt er nog maar heel weinig sneeuw, het mag de pret niet drukken. Ik hoorde zelfs een nieuw woord. Eén van de jongens riep op om te gaan blubber-sleeën. Dan kan natuurlijk ook prima. En de was is goed voor de vieze broeken.

Na een mooi ritje van bijna 50 kilometer ben ik weer thuis. En omdat het nog maar een paar dagen van dit mooie wintersportweer blijft, ga ik zeker nog een keer op pad.